Хыялымны очрату

Хыялымны очрату.

Мин ниндидер тавышка йокыдан уянып киттем. Карасам, янымда яраткан роботом Дуста басып тора һәм үзенең күкрәгендәге сәгатенә күрсәтә. Мин мәктәпкә соңга кала язганмын икән. Короват кырыендагы кнопкага басуга, икенче робот Пови кофе һәм печенье күтәреп керде. Мин тиз генә киенеп, ашадым да укырга чыгып чаптым. Арттан эт робот чабып чыкты. Аның белән уйнарга вакыт булмау сәбәпле, кире керттем. Ул серенасын улатып, үпкәләп калды.

Капка төбендә минем аэроавтомабилем басып тора. Тиз генә кереп утырдым да компьютерына мәктәп адресын яздым. Автомабилем очып та китте һәм мин бер минуттан мәктәптә дә идем. Мондый машиналарда балаларга да очарга ярый, чөнки ул программага салынган, оча торган машина. Ул тиешле кагыйдәләрне үзе үти, аварияләр ясамый торган робот  машина.

Ул безнең мәктәпнең һәрбер укучысында да бар. Шуңа күрә бер бала да мәктәпкә соңга калмый.

Биектау беренче гомуми урта белем бирү (рус)  мәктәбенең 6 а сыйныфы укучысы Мөхәммәтҗанов Артур.