Габдулла Тукай “Сабитның укырга өйрәнүе” “Как Сабит научился читать” Тәрҗемә эше

Казан шәһәре Идел буе районы  

муниципаль бюджет гомум белем бирү учреждениесе “52нче гимназия”

Габдулла Тукай

“Сабитның укырга өйрәнүе”

“Как Сабит научился читать”

                                      11нче сыйныф укучысы

                                          Прокудина Елизаветаның

                                                                   тәрҗемә эше

                 Җитәкчесе:

                                                Галиева Зөлфия Шамил кызы

2013

Сабит алты яшендә, инде гакълы   башында;

Ялгыз,   иркә бала ул әткәләре каршында.

Шуңа күрә шаян ул, бик күп уйный наян ул;

Күңеллелек, көлкеләр таба әллә каян ул.

Фәһме үткен, ул зирәк, андый балалар сирәк;

Һәрбер әйберне сорый ул: бу ни нәрсә? ник кирәк?

Сабит сорый җентекләп, һәр нәрсәне бөртекләп,

Әти белән әнисе җавап бирә бик ипләп .

Беркөн Сабит әткәсен күреп әйтә әйтәсен:

“Әти, Миңа әлепби кайчан алып кайтасың?

Мине укырга өйрәт, миңа укырга кирәк;

Үзем укыйм мин китап, үзем сөйлим мин көйләп”.

Атасы хәйран булды, китапчыга йөгерде,

“Бүләк” атлы әлифба алып кайтты ул берне. 

“Бер адым, дип, гыйлемгә”, өйрәтә ул Сабиткә;

Салган Сабит ихласын, кош бәбкәседәй җимгә.

Монсы “әлиф”, монсы”ба”, бу хәреф “җим”, монсы “та”,

Бусы “дал”хәрфе була, бу хәреф “зат”, монсы “та”.

Салган Сабит муенны, оныткан ул уенны;

Тырышып укый “Бүләк”не, белми көнне һәм төнне.

Әткәй алган китапны тапты Сабит бик татлы;

Тиздән белде бик яхшы: нинди хәреф ни атлы.

Беркөн чәй эчкән вакыт, укый Сабит шартлатып;

Әти белән әнисе торышалар шаккатып.

Укуы өзек аның, - балачарак баланың:

“Бу а-лиф- ба – бүләге Харитонов бабайның”.

Хәйран булды  әнкәсе, гыйлем булгач   бәбкәсе;

Чәй катында  елмая  куанычлы  әткәсе.

Күрсәң иде әнкәсен: кочып алган бәбкәсен

Үбә – үбә бик хисап битен, күзен һәм кашын.

Сабит в 6 лет уже смышленым был,

И у родителей единственный он сын.

Во всем он находит веселость и забаву,

Разумный, одаренный – таких детей мало.

И каждый день  родителям он задает вопросы,

И на все вопросы взрослые   находят  ответы.

Однажды Сабит у отца попросил,

Чтоб тот ему азбуку срочно купил:

«Я очень хочу научиться читать

Чтоб все, что написано в книгах узнать».

Отец изумился, сходил в магазин

И азбуку сыну в подарок купил.

Сабиту подарком отец угодил.

Он быстро название букв изучил.

Хочет Сабит научиться читать,

Словно птенец хочет летать.

Занятие он нашел по уму,

Даже забыл про свою он игру:

«Это буква «А», это буква «У»,

Это буква «Д», это буква «Ю»».

Старается, все хочет прочесть Сабит,

Не зная дня и ночи, он твердо сидит.

В час чаепития маме с отцом

Сабит свою азбуку быстро прочел.

Отец был так рад, что подарок его

Сабиту понравился больше всего.

Глядя на сына, отец удивляется:

Как все у него хорошо получается.

Может ученым Сабит вскоре стать.

Бросилась к сыну счастливая мать,

Стала его обнимать, целовать.