Көз

Көз.

Миләшләр җитеште,

Көннәр салкынайды.

Кошлар тавышыннан,

Күңелләр моңсуланды.

Зәңгәр диңгезләр артына,

Кошлар өере очалар.

Төрле төсләргә керәләр,

Урмандагы агачлар.

Кояш та сирәк елмаер,

Болытлар еш күренер.

Тиздән көзге яңгырның,

тамчылары түгелер.

                            Галимуллин Булат