Шигырләр

      Җиңү җыры

Кырык бернең  июнендә  
Илебездә таң атты 
Сызгырып төшкән бомбалар, 
Халкыбызны уятты. 
Фашист илбасарлары, 
Басып керде илебезгә. 
Туплар шартлап, самолетлар, 
Очты тыныч күгебездә. 
Күпме кайгы, күпме хәсрәт, 
Безгә Гитлер китерде. 
Туптан атып, бомба бәреп, 
Шәһәрләрне җимерде. 
Бөтен халык күтәрелде, 
Сакларга, дип илебезне. 
Яше-карты, һәммәсе дә, 
Безнең туган җиребезне. 
Фронтовикларыбыз көрәште, 
Аямыйча үзләрен. 
Ант иттеләр җиңелмәскә, 
Үтәделәр сүзләрен! 
Ә тылдагы хатын-кызлар, 
Әби-бабай, балалар. 
Үтәделәр өчәр норма, 
Көнен-төнен дә алар. 
Бергәләшеп көрәшүләр, 
Безгә җиңү китерде. 
Кырык бишнең тугызынчы мае, 
Илбасарлар җиңелде!

Тугызынчы май, бәйрәм көн. 
Җиңү көне ул безнең. 
Каршы алыйк, шатланышып
Һәрбер елның  ул көнен!

Төхвәтуллин Айрат