• Главная
  • Блог
  • Пользователи
  • Форум
  • Литературное творчество
  • Музыкальное творчество
  • Научно-техническое творчество
  • Художественно-прикладное творчество

Минии туруушын мурнууд.(Проба пера)

Опубликовано Будажапова Саяна Гунгаровна вкл 19.04.2019 - 4:32
Будажапова Саяна Гунгаровна
Автор: 
Санжаева Суранзан

Первые стихи собственного сочинения  на бурятском и на русском языке

Скачать:

ВложениеРазмер
Microsoft Office document icon proba_pera_suranzan.doc76 КБ

Предварительный просмотр:

        Автор: Санжаева Суранзан

Минии түрүүшын мүрнүүд…

Проба пера…

D:\документы Саяны\документы\Мои рисунки\28.gif

2013

        Багшанартаа

Баяртайбдаа, багшанартаа

Баран юумэндэ hурганал.

Зулгы зантай багшанараа

Зуудэн соогоо харагшаб.

Дуратай минии эжы, хугшэн эжым

Дуулим багшын ажалтайл.

Дуурэн ухаатай hурагшадые болгожо

Дурбэн тэгшэ нэрэдээ хурэгшэл.

Дүүшье, ахашье зониие

Дүмэжэ булта шадахалди.

Ѳөрын багшанараараа омогорхонобдаа

Ѳөрөөшье багша болохо дуратайлдаа.

Үреэлтэй даа, Танай ажал –

Аза талаангаа дууhан угэнэлта,

Аша үрэтэй  ажалтнай

Алдар габьяагаар эрьежэл байг даа!

Минии нэрэ

Нэгэтэ юрын үдэр

Намда гэнтэ ухаандам

Нэгэ hонин асуудал

Намай байлгахаа болибо.

Юундэ минии нэрэ - Инга бэшэб,

Юмжид байгаашье hаа,таараха,

Харин Сэсэг – болохо hэн

Хандашье  - муу нэрэ бэшэ.

Эжым намда хэлэбэ:

«Эртын буряад үгэ шагна -

Хүн тухай хэлсэбэл,

нэрэhээнь эхилдэг» -  гээд,

Эжы абам оролдожо,

Элдэб олон нэрэhээ

Эгээл гоё, хоморхон

Энэл нэрэ олоолдаа.

Суранзан – одоол абяатай,

Сүлөө сагтаа дуутай,

Сэбэрхэн,сарюухан,

Сэхэ, шанга харгытай байхаш - гэжэ

Эжын абын найдал юм.

Элдэб ушарай болоошье hаа,

Энэ үндэр нэрэеэ үргэжэ,

Буряад түрэл орондоо

Бэеэ өөрын мэдүүлхэб.

Наш класс

Наше детство, наша радость

Эти все четыре года

С нашим лучшим педагогом

Вот большая благодарность.

Буква «а» четыре года,

Называется наш класс!

Мы любим, бегать и читать

Учиться на пятерки!

Наш класс, любимый наш отряд

Гордится каждый рад!

D:\документы Саяны\документы\Мои рисунки\Анимация, картины\1205SUNC.WMF

Мой котенок.

Шла с уроков я домой,

Нашла котенка в кладовой.

Котенок промурлыкал тонко,

Как – будто бы сказал тихонько:

«Возьми меня домой».

Котенок подбежал ко мне

И начал с лаской нежиться.

Взяла котенка с кладовой,

Принесла его домой.

Теперь дружок есть у меня,

И стал котенок мой сегодня,

И повторять охота - «Да!»

Котенок есть и навсегда!

Люблю котенка я Пушка,

За то, что есть он у меня,

я знаю с ним наверняка

я буду сильно не строга,

 ведь я люблю Пушка.

C:\DOCUME~1\86C2~1\LOCALS~1\Temp\FineReader10\media\image1.png


Поделиться:

Шум и человек

Земля на ладонях. Фантастический рассказ

Можно от Солнца уйти...

Осенняя паутина

Извержение вулкана