Сказки и сценки

Сценка из пьесы   Хоца Намсараев «Ноёной хүбүүн»

Ноён:

-Зай хүбүүмни, ши ойлгоно гүш? Би үхэхэ болоод байнаб гээшэб! Шинии энэ хатанииешни ухаатай хүн гэжэ hанагшаб, хатанайнгаа үгэhөө нэгэшье гарангүй ябаарай

Хатан: Дуулааб. архиин hогтуугаар хоёр хүн наншалдаад сохюулагшань хургаяа таhа хазажархео гэлсэнэ.

Ноёной хүбүүн: hэ, одоо бишни тэрээхэн зарга таhалхал болоо гээшэб. Хүнгэн хубсаhыем гаргажа асал даа.

Хатан: үгы юрэдөө, ши ямар зарга таhалха болоод, хүнгэн хубсаhаяа үмдэхэеэ hанабаш?

Ноёной хүбүүн: hэ, тэрэшни тон барагтайхан юумэ байгаа ёhотой даа. Хүнгэн хубсаhаяа үмдэжэ ошоод, тэрээхэн зарлигыень гаргуулжа абаад, таhа татажархихам. hэ-hээ! Минии хүсэнтэй тэнсэхэ юун байха hэм.

Хатан:Ай, тэнэг адхамар, эсэгэшни наhа дүүрэхынгээ урда юун гэжэ шамда захяа hэм.

Ноёной хүбүүн: Мартажархеоб.

Хатан: Эсэгынгээ гэрээд үгэ мартажархеоб гэжэ hуухаш! Зарга гээшэшни хүсөөрөө таhалха hуур дээhэн бэшэ, тэрэшни ондоо байдаг.

Хатан: Ши ошоод байхадаа олон юумэ дуугарангүй, хамараа хараад hуугарай. Тэрэ хоёр заргатай хүнүүдые асаржа, урдаа байлгаад, та хоёр юундэ наншалдаабта гэжэ асуугаарай. Хэрбээ хургаяа тэбхытэр хазаhан байбал, тэрэшни өөрөө заатагуй хургаяа хазаhан байха

Ноён: Зай, таанад юундэ ерэбэт?

Хүнүүд(Балдан, Дамба)

-Энэ хургыем хазаа.

-үгы энэ хургыем хазаа

-Ноёнхай, энэ хүн мини хурга хазаал.

Ноён: Зай, зай! Хүрөө минии урда байгты. Хургануудаа  харуулагтыл даа. Аа ши, Балдан, өөрөө хургаяа хазаhан байнаш. Ехэ ялада унахаш. Ойлгоо гүш?

Ноён: Эндэhээ ябагты. Эдэниие гаргагты

Ах-даа! Ямар хүндэ ажал гээшэб зарга таhалха гээшэ

Ноён: Зай, орогты. Юун болооб?

hамган: ОО-ёо-ёо. Энэ нүхэрни хамарым хазажархеол.

Нүхэрынь: Би хазаагүйб. Энэ өөрөө хазаа.

Ноён: Зай, байгты. Хараhууб. Аа, тэнэг эмэ, өөрөө хамараа хазархеод, нүхэрөө хардажа байнаш!

hамган: Ноён хайрлыт, үнэхөөр хамарыем хазаа юумэл. Би өөрөө хайшан гэжэ хамараа хазалтайбиб?!

Хүнүүд: Ноёнхай эндүүрнэ бэшэ гүт? Аманиинь хамартаа яашье, хүрэхэгүйл. Яашье хүрэхэ юм, хүрэхэгүйл.

Ноён: Ай, нохойн гүлгэд, аниргүй байгты! Энэ эхэнэр заабол өөрөө хазаhан байха. Би мэдэжэ байнаб.

Хамартаа хүрэхэшьегүй hаа, ямар нэгэн үндэр юумэн дээрэ гараад, хазаhан байха. Мэдэнэб. Ябагты түргэн, ойлгоно гүт? Ябагты!

Г.Чимитов «Зүгы» басни

(Талада зүгынүүд сэсэг дээгүүр ниидэнэ, бал тоhо суглуулна)

Υнгын сэсэг нэмэрhэн

Υргэн хүхэ нугада

Тоhото шаргал зүгынүүд

Тойрон эрьен ниидэнэ

Олоороо тэдэнэр хамтаржа

Олоhон олзоо ниилүүлнэ

Хонолго байраа бэхилжэ

Холбоо торхоо дархална.

Һалбараад байhан нямняае

Һабар бэедээ тэбэрижэ

Баран шара зүгынүүд

Бал тоhоо суглуулна

Яаруу түргэн ниидэжэ

Ягаан сэсэг бэдэрнэ

Шамдуу бушуу хүдэлжэ

Шара сэсэг шабхана.

Аляаhан: Ажалша зүгынүүд – мэндэ амар!

Амар тайбан байна гүт?

Айлшаншье биинтнай бэшэ hэм,

Ажалаа нэгэдэхээ буугаа hэм.

Хотондоо намайгаа хамжуулыт,

Хододоо сугтаа ябахабди

Томоотой сарюун намайгаа

Тоhонойнгоо харуулшан болгыт!

Зүгынүүд сугларжа, аляаhые тойрожо байгаад, нэгэниинь асууна:

Зѳѳжэ ерэhэн ахаймнай, зѳѳреэр юутэйб?

Аляаhан: Υбшэн тулюур намдатнай

Υтэнhѳѳ олон юун байхаб даа?

Зүгынууд сугларжа, аляаhые хаража байгаад, хѳѳрэлдэнэ. Тиигэжэ байтараа эгээл ахань асууна:

-Хайшан гэхэбибдэ, гэртээ оруулхамнай гү?

-Оруулая, оруулая,- гэжэ булта зүбшѳѳбэ

«Торхотой байhан тоhондонь

Толгойгоо шэхээд долёоно

Ама хамараа аршана

Альга гараа хабирна

Гэдэhэ дүүрэн садхалан

Гэмэрээгүй тэнилгэн

Ажал хэнгүй амидарха

Арга олоhондоо баярлана».

Иимэ жаргал олоhондоо хүхижэ байhан аляаhан телефоноо гаргажа, боргооhон нүхэртѳѳ хонходоно:

Алло! Прилетай скорей!

Тут-халява!

Комар:

Халява гэнэ гүш!

Энэ бэерээ ерэхэб!

Ниидэжэ ерээд, хоюулан тэбэрилдэн байжа хатарна:

- Сайн байна!

- Сайн байна, а-а-а!

Комар:

Хѳѳрыш hониноо! Хѳѳрыш!

Аяалhан:

Хани болоhон зүгынүүдни

Хадхаг хоолоо суглуулжа

Халюурма сэсэг дайдадаа

Халуун наранда гарадаг юм.

Нармай ехэ байраяа намдаа

Найдаад ошоходонь

Хүбѳѳ дүүрэн торходонь

Толгойгоо шэхээд hуудагби!

Комар с завистью:

Түхэреэн харахан бүлэмни,

Түби дээрэ шадамарша,

Бэлэн тоhоо эдижэ

Бэедээ гамтай ябыш даа,

Наашаа хаража байгаарай

Намайгаа, бүлэ, hанаарай.

Аляаhан:

Зай, ши минии шестёрка болохош!

Минии хэлэhэн соо ябахаш?

Комар:

Тиигэхэб, тиигэхэб, бүлэмни!

Эдэ херой зугаае нэгэ зүгы дуулажа, бэшэнээ дуудаба:

-Ерыт, шагныт! Энэ муухай аляаhан

Бидэниие мэхэлжэ байнал!

-Υлдэжэ гаргая эдэ хоерые!

-Аляаhан батагана хоёрые,

Илажа гараhанайнгаа удаа

Няамал холбоо торхоёо

Зүгынүүд няагтаар харадаг  болоhон юм.