" Хулгана тэмээн хоёр"
книга по развитию речи (младшая, средняя группа)

Мархасаева Нина Владимировна

"Хулгана тэмээн хоёр"

Адар томо бэетэй аад, ухаагаар һөөл бэшэ тэмээн нэгэтэ бишыхан һүбэлгэн хулганатай арсалдаба.

Скачать:

ВложениеРазмер
Файл "Хулгана тэмээн хоёр"22.94 КБ

Предварительный просмотр:

 Хулгана тэмээн хоёр

Адар томо бэетэй аад, ухаагаар һөөл бэшэ тэмээн нэгэтэ бишыхан һүбэлгэн хулганатай арсалдаба.

—                   Би наранай гарахые шамһаа урид харахаб,— гэбэ тэмээн.

—                  Үгы, би урид харахаб,— гэбэ хулгана.

—                   Юун   гэнэ   гээшэбши!   Ши   минии   һорьмоһондошье   хүрэхэгүйлши. Хажуудашни би хада шэнги ха юмбиб. Яагаад намтай тэнсэхэбши!

Арсалдажа ядаад, нюдөөрөө хаража мэдэхэ гэлсэбэ.

Үглөөгүүр болохые хамта хүлеэбэд.

«Хулганада орходоо зуу дахин томоб. Тиигээ хадаа наранай гарахые зуу дахин урид харана бэзэб. Газар дэлхэймнай монсогор ха юм. Хаанаһаашье наранай гараа haa түрүүн обёорхоб»,— гэжэ тэмээн зосоогоо бодоно.

Теэд наран ходо зүүн тээһээ гарадаг гэжэ дүнгигэршэг тэмээнэй ухаанда ороогүй бшуу!

Хушуугаа урда зүг руу шэглүүлээд, тэмээн зогсоно. Бишыхан хулгана бүхэн дээрэнь аһалдаад, зүүн тээшээ харана.

—                   Харыш, тэрэ наран гараа! Би шамһаа урид харааб! Тэмээн, ши гартаалши!— гэжэ хулгана хашхараад, газарта һүрэжэ бууба.

Тэмээн эрьелдэн гэхэдээ, наранай элшые обёороо һааб даа. Өөрыень наада барижа энеэбхилһэн шэнгеэр үзэгдэбэ. Тиихэдэнь хулганада ехээр уурлашаба. Биса дэбһэхэ гэжэ хойноһоонь гүйхэлөөрнь, һүбэлгэн хулгана үсэгэлдэр носооһон түүдэгэй үнэһэ руу шургашаба.

Тэрэ гэһэнһээ хойшо тэмээн унэһэ харахал буреэ заал haa хэбтэжэ хүльбэрдэг. Үнэһэ шоройдо зууралдаад бодохолоороо, одоошье яяр хулганые һалгааба ёһотойб гэжэ һанаагаа заһадаг.

Теэд тэмээнһээ ухаатай байһан хулгана юугээрээ гэмтэйб?

 

Мышь и верблюд

Однажды очень большой и очень глупый верблюд заспорил с маленькой, но умной мышью.

—                  Я раньше тебя увижу восход солнца,— сказал верблюд.

—                   Нет, я,— сказала мышь.

—                   Куда тебе! Ты ведь не больше моей реснички. Я — гора по сравнению с тобой. Куда тебе со мной тягаться!

Спорили, спорили, решили убедиться.

Стали ждать утра.

Верблюд рассуждал так: «Я в сто раз больше, чем эта мышь. Значит, я в сто раз быстрее замечу восход солнца. А так как земля круглая, то откуда бы солнце ни взошло, я все равно его увижу. И все равно первым!»

Глупый верблюд! Не знал он, что солнце всегда встает на востоке!

Стал верблюд мордой на юг и принялся смотреть. А маленькая " мышь взобралась на верблюжий горб и стала смотреть на восток.

—                   Вот оно, солнце! Я увидела раньше тебя! Эх ты, верблюд!— закричала мышь и спрыгнула на землю.

Обернулся верблюд и увидел, что солнце уже взошло и вроде бы смеется над ним. Он ужасно разозлился. Не на себя, конечно, а на мышь.

Бросился он в погоню за ней, хотел ее затоптать. Но ловкая мышь успела спрятаться в золе от вчерашнего костра.

С тех пор верблюд каждый раз, когда увидит золу, ложится и начинает по ней кататься. Вымажется с ног до головы, встанет довольный и думает, что уж на этот раз он расправился с ненавистной ему мышью.

Мышь, видите ли, виновата, что оказалась умнее 

http://masterclasy.ru/uploads/fotos/54b0c430df181.jpg


По теме: методические разработки, презентации и конспекты

Презентация "Манай нютагай хулгана жэлтэн"

Презентация "Манай нютагай хулгана жэлтэн"...