Сценарий праздника Г.Тукая "Татарстанның якты кояшы"
материал (подготовительная группа) на тему

Татарстанның якты кояшы – Тукай!!!

          “Туган тел” көе яңгырый. Милли  киемнәр киенгән балалар залга керә.

Алып баручы: Нинди таныш моңлы көй бу?

                          Тукай җыры -“туган тел”.

                           Истән бер дә чыкмый торган

                           Халык көе – “ Туган тел”

Ведущий:  Имя Тукая всем хорошо известно. Дети и взрослые любят читать его стихи,рассказы,сказки.

  Ребенок:   Тау башына салынгандыр безнең авыл,

                    Бер чишмә бар якын безнең авылга ул;

Авылыбызның ямен,суы тәмен беләм,

Шуңар күрә сөям җаным тәнем белән.(Г.Тукай, “Туган авыл”)

1 ребенок:  Стоит деревня наша на горке некрутой.

                  Родник с водой студеной от нас подать рукой.

                  Мне все вокруг отрадно, мне вкус воды знаком,

                  Люблю душой и телом я все в краю моем.

2 ребенок: Родной язык – святой язык, отца и матери язык,

                   Как ты прекрасен! Целый мир в твоем богатстве я постиг!

3 ребенок: Иң элек бу тел белән әнкәм бишектә көйләгән,

                   Аннары төннәр буе әбкәм хикәя сөйләгән.

Алып баручы: Әйдәгез, “Үз парыңны тап” уены уйнап алыйк. Шүрәленең пары –           Былтыр, Күбәләкнең - Кыз бала, Акбайның – Малай, Сарыкның – Кәҗә, Су анасының – Тарак.

Алып баручы: Зәңгәр күк йөзендә кояш балкыган чакта, шаулап-гөрләп яз ае – апрель килгәндә, безнең яраткан шагыйребез Габдулла Тукай  туган.

Ведущий: Наш любимый поэт Габдулла Тукай родился в солнечный денҗ апреля. Наверное, поэтому многие его стихи посвящены к весне.

Ребенок:  Боз һәм кар эреде,                                        Көннәр озая,

                  Сулар йөгерде;                                             Төннәр кыскара,

                  Елап елгалар,                                                Бу кайсы вакыт?-

                  Яшьләр түгелде.                                            Йә, әйтеп кара.

                                           (Г.Тукай , “Еллар дүрт фасылы)

Балалар: Яз.

Ведущий: Тает снежок,

                      Ожил лужок.

                      День прибывает,

                      Когда это бывает?

   Дети: Весной!!!

( “Яз” җыры башкарыла.)

4 ребенок: Уже вокруг журчат ручьи

                    Весенней искренней поры.

                    Туман восходит над землей,

                     Восходят  синие пары.

(Җырлы – биюле уен “ ..................”)

5 ребенок: Всюду щавель, где соцветья разноцветные цветут

                   Вкусу тонкому приятны ароматные цветы.

                   Очарованные бабочки воздушны и легки,

                   Возле чашечек порхают, чуть качая лепестки.

( Сәхнәгә күбәләк булып киенгән бала һәм аның артыннан кыз керә.)

Кыз: Әйт әле, Күбәләк,                                               Күбәләк: Мин торам кырларда,

          Сөйләшик бергәләп:                                                           Болында, урманда;

          Бу кадәр күп очып                                                              Уйныймын,очамын

          Армыйсың син ничек?                                                       Якты көн булганда.

Кыз: Ничек соң тормышың ?                                    Күбәләк: Иркәли һәм сөя

          Ничек көн күрмешең ?                                                     Кояшның яктысы;

          Сөйләп бирче тезеп,                                                          Аш буладыр миңа

          Табаламсың ризык ?                                                          Чәчәкләр хуш исе.

( Г.Тукай “Бала белән Күбәләк”)

Алып баручы: Балалар , без Тукай әкиятләрен дә беләбез бит. Сез яратып тыңлый торган “ Шүрәле” әкияте болай башлана.

Ведущий: Про Кырлай, что заказанье, знай, деревня неплоха,

                  Во дворах поют, по слухам, куры звонче петуха.

Алып баручы: Нәкъ Казан артында бардыр бер авыл – Кырлай, диләр;

                          Җырлаганда көй өчен, “тавыклары җырлай” диләр.

                               ( Биленә балта кыстырган Бытыр керә)

                         Бик матур бер айлы кичтә бу авылның бер Җегете

                         Киткән урманга утынга, ялгызы бер ат җигеп.

                         Тиз барып җиткән Җегет, эшкә тотынган баргач ук,

                         Кисә башлаган утынны балта белән тук та тук!!!

                             ( Былтыр утын кискән хәрәкәт ясый)

                        Балтасы кулда, Җегет эштән бераз туктап тора;

                        Тукта, чү!!! Ямьсез тавышлы әллә нәрсә кычкыра,

                                    ( Кычкырган тавыш ишетелә)

                      Сискәнеп, безнең Җегет катып кала аяк үрә,

                      Аңламастан , каршысында әллә нәрсә кычкыра.

                                                ( Шүрәле күренә)

Былтыр: Син кем?

Шүрәле: Мин – Шүрәле!!!

                Гадәтем: ялгыз кешеләрне кытыклап үтерәм;

                Мин әле, күргәч сине, шатланганымнан үкерәм. У-у-у!

Былтыр:  Яхшы, яхшы, көт бераз!    

                  Бүрәнәнең бер очында бар әчелгән ярылгы,

                  Шул җиреннән нык кына син тот, и урман сарыгы!

( Шүрәле бүрәнәне тотып утыра.)

 Алып баручы: Суккалый торгач, ахырда чөй чыгып, бушап китеп,

                           Шүрәленең бармагы калды кысылып – шап итеп.

  Шүрәле: Җибәр, егет!!!  Син кем буласың?

  Былтыр: Мин – Былтыр!!!

(Былтыр балтасын ала да китә. Кызлар чәчәкләр җыялар.)

  Шүрәле: Ярдәм итегезче, кызлар!!! Эләктем Былтырның капкынына. Мин башка алай   эшләмәм!!!

  Алып баручы: Кызлар, әйдәгез, Шүрәлене җибәрәбез!!!

(Кызлар Шүрәлене җибәрәләр, бергә татар халык биюен башкаралар.)

                                 Бию :