Мәкальләр һәм әйтемнәр
занимательные факты

 Мәкальләр һәм  әйтемнәр

Тел турында

Тел — белемнең ачкычы, акылны ң баскычы.

Иң татлы тел — туган тел, Анам сөйләп торган тел.

Алтыда белгән ана телең Алтмышта да онытылмас.

Теле барның иле бар.

Теле татлының дусы күп.

Татлы тел тимер капканы ачар

Сүз турында

Аз сөйлә, күп тыңла.

Киеменә карап каршы алалар, Акылына карап озаталар.

Ашның тәме тоз белән, Адәм яхшылыгы сүз белән.

Бит күрке — күз, тел күрке — сүз.

Сөйли белсәң, тыңлый да бел.

Кешенең сүзен өзмә.

Ил турында

Үз илем — алтын бишек.

Иленнән аерылган, канаты каерылган.

Туган илем — туган өем.

Илсез кеше — телсез сандугач.

Кечегә шәфкать итеп юл бир, Олыга хөрмәт итеп кул бир.

Олыласаң олыны, олыларлар үзеңне.

Тату туганнар таштан койма койганнар.

Кошның да туган оясы бар.

Ата-ана турында

Анаң кебек кешегә тел озайтма.

Әни суккан авыртмый.

Дөньяда иң йомшак нәрсә — әнием кулы.

Ата-ананы тыңлаган — адәм булган, Тыңламаган — әрәм булган.

Ата-анасына игелек күрсәтмәгән, Олыгайгач үзе дә игелек күрмәс.

Икмәк турында

Ипидән зур нәрсә юк.

Ипи — иң зур байлык.

Икмәк — табынга нур сибүче, Кешегә, илгә көч-куәт бирүче.

Алтын ай булып яктырса, Икмәк ул кояш булыр.

Икмәкнең валчыгы да бездән олы, коеп ашама.

Эш турында

Эше барның ашы бар.

Эш — кешенең көзгесе.

Яхшы кеше эштә беленер.

Тирләп эшләсәң, тәмләп ашарсың.

Эш беткәч, уйнарга ярый.

Бакча ясамый, алма булмый.

Калган эшкә кар ява.

Тырышкан табар, ташка кадак кагар.

Агачны яфрак бизәсә, Кешене хезмәт бизи.

Хезмәтнең тире ачы булса да, җимеше татлы.

Эшләгәнең илеңә яхшы, Өйрәнгәнең үзеңә яхшы .

Хөрмәт сөйсәң, хезмәт сөй.

Кунак сые: якты йөз, тәмле сүз, Аннан кала ипи-тоз.

Кунак булсаң, тыйнак бул.

Авыр эшне күмәк кул җиңә .

Агач беленә җимешеннән, Адәм — эшеннән

Дуслар турында

Кош — канаты белән, кеше дуслык белән көчле.

Ялгыз агачны җил сындыра.

Дусың булмаса — эзлә, тапсаң — югалтма!

Күмәк күтәрсә — күлне күчерер.

Кеше сыйфатлары турында

Тыйнаклык кешене бизи.

Үзеңне үзең мактама, кеше сине мактасын.

Ахмак үзен мактар.

Борынын чөйгән абынмый калмас.

Юмарт кулга мал күбрәк керә.

Саран ишеген кунак какмас.

Саранның агачы үсмәс, үссә дә җимеше пешмәс.

Батырлык турында

Батыр үзе үлсә дә, исеме үлмәс.

Куркак кеше үз күләгәсеннән дә курка.

Кыю бер үләр, куркак мең үләр.

Яхшы холык дошманыңны дус итә.

Малың мал булсын дисәң, Азыгың мул булсын.

Терлекне кул белән генә сөймә, Азык белән дә сөй.

Сыерның сөте — телендә.

Сыеры барның сые бар.

Аюдан курыксаң — урманга барма, Бүредән курыксаң — сарык асрама.

Ике куянны берьюлы кумыйлар.

Бер карлыгач килеп, яз булмый, Бер саескан килеп, кыш булмый.

Бөркетнең канаты очканда ныгый.

Күз өчен яз яхшы, авыз өчен көз яхшы .

Язның байлыгы — кояш , көзнең байлыгы — уңыш.

Кышк ы кар — көзге икмәк.

Табигатьне саклаган — үз яшәвен аклаган.

Китап турында

Китап — белем чишмәсе.

Китап — бакча, андагы язулар — шул бакчаның гөлләре.

Китап — кешенең дусты.

Бала чакта алган белем — Ташка язган сүз белән бер.

Белмәү гаеп түгел,

Белергә тырышмау гаеп.

Тормышка юл мәктәптән башлана.

Мәктәп — белем йорты.