Рәхмәт һиңә, йөрәк ! Ғорурланып,уҡытыусыларға тағы бер мәдхиә яҙҙырған өсөн!
материал (3 класс)

Науырҙала тыуҙым.Тамырҙарым                                                               Сәсәндәргә барып тоташҡан.                                                                                    Моңло, хисле итһә Яйыҡ һыуы,                                                          Ғорурлығым – мәғрүр Боғастан.

Науырҙала үҫтем.Сая, сәмле                                                                              Бала булдым кесе йәшемдән.                                                                    Яҡшылығым – ата-әсәйемдән,                                                                Яманлығым булһа, үҙемдән.

Белоретта торам – хаҡ яҙмыштың                                                                        Ҡушыуылыр инде,күрәһең.                                                                    Уҡытыусы тигән һөнәрем бар,                                                                              Һәм ғаиләм – ҡәлғәм, терәгем.

Ҡапыл:”Уҡытыусы – ул һөнәр генә түгел,ул күңелең ятҡан шөғөл, йәшәү рәүеше, йөрәк ҡушыуы, күңел саҡырыуы, һинең бар булмышың! “  – тигән тауыш ишетелгәндәй булды.”Уҡытыусылар бигерәк бәхетлеләр, уҡытыусылар,һеҙҙән көнләшәм!“ –тип  кем әйтте һуң миңә?Әллә инде үҙ йөрәгем менән һөйләшәм?Ысынлап та, ниндәй хаҡ һүҙҙәр!Мәктәптең алтын һуҡмағына тәү аяҡ баҫҡан көндән  уҡытыусы булырға хыялланған, хыялы тормошҡа ашҡас,бына инде сирек быуаттан ашыу кескәйҙәрҙе фән тауҙарына әйҙәгән бәхетле уҡытыусы – ул мин бит!Эйе, мин бәхетле, сөнки уҡытыусыларымдан  уңдым.Тәүге уҡытыусым Нурбикә Әсғәт ҡыҙы Хөснуллина, педагогия училищеһындағы класс етәксем Хәтимә Хәжи ҡыҙы Вәлиева, педагогик хеҙмәт ветераны-кайным Ғәйнуллин Фәиз Ғайнулла улы минең өсөн  белем, тәрбиә алыу  юлында яҡты маяҡ булдылар.Уҡытыусыларым биргән  асҡыс менән белем һарайҙарын асып,яңынан -яңы хазиналар таптым.Уҡытыусыларымдың аҡыллы кәңәштәре, изге теләктәрен һәр саҡ иҫтә тоттом,уларға таяндым.З амандан артта ҡалмаҫ өсөн, уҡыусыларым менән бергә уҡырға,үҫергә тырышам.Миңә мөхәббәт,ышаныс, өмөт менән баҡҡан бер хәйләһеҙ күҙҙәрҙе алдап булмай, мин уҡыусыларымдың һөйөнөс- шатлыҡтарын да, көйөнөс-хәсрәттәрен дә, уңыш-еңеүҙәрен дә,еңелеүҙәрен дә һәр саҡ  уртаҡлаштым,бергә күтәрҙем.Шағир әйтмешләй:

Шатлыҡты бергә татыныҡ,                                                                       Һағышты бергә йоттоҡ,                                                                                        Бергә еңеп-еңелдек тә,                                                                                     Бергә юғалттыҡ-таптыҡ!

Уҡыусыларым да быны аңлап-тойоп торалар һәм үҙҙәре лә ихласлыҡ менән яуап бирәләр.Бала күңеле нескә лә,һиҙгер ҙә бит ул.35 йыл тәжрибә туплаған уҡытыусы  булараҡ, мин шуны аңланым: әгәр бала күңеленә сәскән орлоҡтарың яҡшы шытым биреп, мул уңыш килтерһен тиһәң, улар өсөн дәрес аңлатыусы, аҡыл өйрәтеүсе, өгөт-нәсихәт биреүсе генә булырға ярамай.Бала күңеленә ҡанат ҡуйыусы, кәңәшсе лә, дуҫ та, терәк тә – бына кем ул ысын уҡытыусы!Мин бәхетле уҡытыусы, сөнки:                            ”Еңеүҙәрем,уңыштарым булды,                                                                         Бүләк алдым, хөрмәт татыным,                                                                Менмәһәм дә. һыйпағаным булды                                                               Алтын ялын шөһрәт атының.“                                                              Ләкин иң мөһиме – ул уҡыусыларыңдың донъяға ҡыҙыҡһыныу ҡатыш ғәжәпләнеү менән баҡҡан күҙҙәре.Үҙең дә ғәжәпләнеүҙән туҡтамаһаң, донъяға сабый күҙе менән баҡһаң, кәрәк саҡта бала ла була, кәрәк саҡта талапсан да була белһәң, уңышҡа өлгәшерһең. Һандуғасҡа тыумыштан һайрау һәләтлелеге бирелгән кеүек,һәр кемгә тыумыштан үҙенең әсә телен белеү һәм уны тәрән үҙләштереү һәләте бирелгән.Мин һәр балаға тыумыштан бирелгән ошо иҫ киткес һәләтте үҫтерергә ярҙам итеүҙе,”көслө лә, бай ҙа, яғымлы ла “, татлы ла туған телебеҙгә һөйөү тәрбиәләүҙе  үҙ бурысым итеп һанайым. Ә туған телгә. булған мөхәббәт минең үҙемә кемдән күскән,һуң?Әлбиттә,  апайым Гөлнур Хәлфетдин ҡыҙы Заһированан.30 йыл эш тәжрибәһе булған, һәр эшкә ижади ҡарашы менән айырылып торған  талантлы тел һәм әҙәбиәт уҡытыусыһы ул.БР мәғариф алдынғыһы,«Милләт әсәһе»  «Йыл уҡытыусыһы-1993 » . исемдәренә эйә булыуы күп нәмә хаҡында һөйләй.Уны хаҡлы рәүештә ауылдың йөҙөк ҡашы, йәме тип әйтергә була. Ниһайәт, мин уҡытыусылар хаҡында йөрәк һүҙемде әйттем. ”Уҡытыусылар шундай бәхетлеләр! Уҡытыусылар, һеҙҙән көнләшәм!“

Рәхмәт һиңә, йөрәк ! Ғорурланып,уҡытыусыларға тағы бер мәдхиә яҙҙырған өсөн!