әлифба бәйрәме
методическая разработка (1 класс) на тему

Ведущий
Первоклассников сегодня
Мы на праздник соберем,
Непременно приходите
Попрощаться с букварем.

Зал бәйрәмчә бизәлгән. Түрдә плакат:   “Рәхмәт, сиңа, Әлифба!” Язмада “Әлифба” җыры яңгырый. Музыка астында  балалар тезелеп чыга.

  И, Әлифба, син тәүге фәннәрнең

  Тәүге баскычы.

   Син кадерле, син туган телемнең

   Алтын ачкычы.

                   Укырга да өйрәттең,

                    Язарга да өйрәттең.

                    Син кадерле, син туган телемнең

                    Алтын ачкычы.

  И, Әлифбам, син кулымда балкыйсың

  Нәкъ нур булып.

  Һәр баланы зур бәхеткә илтүче

  Ак юл булып.

                      Укырга да өйрәттең,

                       Язарга да өйрәттең.

                       Син кадерле, син туган телемнең

                       Алтын ачкычы.

Укытучы: -- Хәерле кич, хөрмәтле кунаклар, кадерле укучылар! Бүген бездә зур бәйрәм. Беренче класс укучылары үзләренең яраткан дуслары – Әлифба белән саубуллашалар. Алар барысы да укырга һәм язарга, мисал һәм мәсьәләләр чишәргә, әдәпле булырга, өлкәннәрне хөрмәт итәргә , үзара дус яшәргә өйрәнделәр.

     Укучылар, халыкта уку хезмәтен энә белән кое казуга тиңлиләр. Димәк, без сезнең белән бүген шундый зур хезмәт уңышын бәйрәм итәбез.Сезнең һәркайсыгызга сәламәтлек, шатлык-куанычлар  телим. Гомер юлыгызда бик күп бәйрәмнәр насыйп булсын сезгә!

                                  Күчкәнме бу залга дөньяның бар яме?

                                  Күңелләр түрендә – Әлифба бәйрәме!

                                  Бу матур бәйрәмгә  кушыл, дус, әйдәле,

                                  Дөньяны гөрләтсен Әлифба бәйрәме!

Залга,  шыпырт кына,  Убырлы карчык белән  Шүрәле килеп керәләр.

Убырлы карчык:  Ә-ә, Зур Кукмара урта мәктәбендә Әлифба бәйрәме икән! Ах, көнләшәм шул кешеләрдән! Укырга-язарга өйрәнәләр дә, әллә ниләр, әллә ниләр беләләр. Ә без ятабыз шул урманыбызда кыргыйланып. Ә алар матур киенәләр,  укыгач, яхшы өйләрдә торалар, матур мәктәпләрдә укыйлар! А-ах! Нишлим икән, ничек кенә шул бәйрәмне булдырмый калыйм икән? Шүрәле! Син нигә миңгерәп басып торасың? Тап инде бер чара!

Шүрәле:  Ничек комачаулап була микән боларга дип уйлап торам бит әле мин дә. Әһә, таптым! Әйдә, без аларга җавап бирә алмаслык сораулар бирәбез. Шул сорауларга җавап бирә алмасалар, алар Әлифбаны тагын бер тапкыр укыячаклар.

Убырлы карчык: Әйдә киттек, бәйрәмне булдырмыйбыз! (Чыгып китәләр)

Укучы:  Тышта ап-ак кар яуганда          Алсу

                 Без җыелдык бәйрәмгә.

                 Безнең шатлык эчкә сыймый

                 Сезгә ничек сөйләргә?

Хороша сегодня школа,

Зал горит огнём.

Мы на праздник наш веселый

Всех друзей зовём

Укучы: Яфрак яуган көзге көндә    Фәнис

                Тыйнак үттек класска.

                Әлифбаны кулга алдык

                Әй, сөендек шул чакта!

Над страною зимним утром

Занялась заря.

В школах праздник – славный праздник,

Праздник Алифба.

Укучы:  Әлифба биргәч укытучым миңа,    Айгизә

                Бик-бик сөенгән идем мин шуңа.

                Белдем, Әлифба – телнең ачкычы,

                Белем иленең тәүге баскычы.

                Баскычка басып, югары менәм,

                Фән нигезенең серләрен беләм.

Алфавит запомнить надо

Раз и навсегда.

Если даже станет скучно

Не жалей труда 

Укучы:  Бүген бездә зур тантана    

                Моңсу да ул, ямьле дә,

                Әлифбабыз китә бездән-

                Бу көн калыр хәтердә!

Укучы:  Нигә безгә куанмаска,            Айзилә

                Без бит инде зур үстек.

                Әлифбаны тәмамлап,

                Туган телгә дә күчтек!

Убырлы белән Шүрәле керәләр: -- Куанмый торыгыз әле, куанмый торыгыз!

Укытучы: Балалар,  безнең бәйрәмгә чакырылмаган кунаклар да килгән икән бит!

Балалар:  Исәнмесез, Убырлы!

                   Исәнмесез, Шүрәле!

Укытучы:  Әйдәгез, кадерле кунаклар, түрдән узыгыз!

Шүрәле:  Без бит болай сөйләшә белмибез.

Убырлы:  Тыррр- тырррр (себеркесенә атланып , әйләнеп чыга).

Шүрәле:   Ай, нинди йомшак, тәмле балалар,  азрак кети-кети уйнарга иде

                   шулар белән.

Убырлы:  Син бит алар белән кети-кети уйнарга килмәдең.

Укытучы:  Ә сез нигә килдегез соң дуслар?

Убырлы:  Без сезнең бәйрәмне бозарга килдек. Без кешеләрдән көнләшәбез.      

                    Аларның шушындый матур  мәктәпләрдә белем алып, әйбәт итеп  

                    яшәүләре безнең ачуыбызны чыгара.

Укытучы:  Ә сез нигә укымадыгыз соң кунаклар?

Шүрәле:   Безнең кечкенә чакта бер дә укыйсыбыз килмәде шул, шуңа күрә      

                   кыргыйландык без.

Укытучы:  Ә-ә, менә эш нәрсәдә икән! Укучылар, аңладыгызмы инде укы-

                     мауның нәрсәгә китерүен? Сөекле шагыйребез Габдулла Тукай

                     нәрсә дигән әле?

Укучы:  Зур бәхетләр, сызганып, эшкә  бирелгәннән килә,  

                 Аһ! Оят, хурлык, түбәнлекләр иренгәннән килә.

Укучы:  Бәхетле шул баладыр, кайсы дәресенә күңел бирсә,   Алия

                 Мөгаллимне олугъ күрсә, белергә кушканны белсә.

                 Сабакка калмаса  соңга, борылмый барса уңга-сулга,

                 Уенга салмаса ихлас – менә бәхете аның шунда.

Укытучы:  Ә сез, дуслар, безгә ничек комачаулыйсы идегез соң?

Убырлы:  Кем тапкыр, кем зирәк,

                    Сынап карыйк тизрәк!

Шүрәле:    Без табышмаклар әйтәбез,

                     Сез җавабын табыгыз.

Убырлы:   Таң белән торып

                     Агач башына менеп утарган.

                     Агач башын тукылдатып,

                     Тукый-тукый тук булган.

Шүрәле:   Кышын ак, җәен соры, кечкенә койрыклы,

                   Ә биле дуга күк, тырпайган колаклы,

                   Озынча гәүдәле һәм кылый күзләре.

                    Аяклар йөгерек, бик җитез үзләре.

Убырлы:  Язын ямь-яшел, назлы,

                    Көзен саргая, моңлы.

Шүрәле:   Без-без итә, тырыша,

                   Кышлыкка дип бал җыя.

Убырлы:  Боларны берничек тә җиңеп булмый бит, нишләргә соң, Шүрәле?

Шүрәле:  Убырлы, мин боларга карап, соклана да, кызыга да башладым бит

                   әле. Бик оста бит бу балалар!  Кыска гына вакыт эчендэ никадәр

              күп белем алганнар! Әйдә, шуларны карап кына утырыйк әле.

Укытучы:  Әйдәгез, утырыгыз! Бәйрәмебезнең кадерле кунаклары булыгыз.

                    Ә без, укучылар, бәйрәмебезне дәвам итик.

Җыр.  “Өйрәтәләр мәктәпләрдә”

Каләм тотып кулларга,

Хәрефләрне тезәргә
Өйрәтәләр мәктәпләрдә, мәктәпләрдә.

Тапкырларга, бүләргә,

Нәниләрне сөяргә

Өйрәтәләр мәктәпләрдә, мәктәпләрдә.

Бишкә бишне кушарга,

Иҗектән сүз ясарга

Өйрәтәләр мәктәпләрдә, мәктәпләрдә.

Белер өчен бик күпне,

Яратырга китапны

Өйрәтәләр мәктәпләрдә, мәктәпләрдә.

“Әлифба” керә:

Мин – Әлифба, таныйсызмы?

Танымыйм дип тормыйсызмы?

Юктыр, юктыр, ышанам,

Сезне күреп шатланам.

Исемдә һәрберегезнең

Күңелле йөзләрегез.

“Яхшы”, - дигәч укытучыгыз,

Елмайды күзләрегез.

Хәзер инде зур кешеләр –

Укучы булдыгыз сез.

Төрле-төрле китапларны

Яратап укырсыз сез.

Ул китаплар бик күп төрле,

Анда барсы язылган.

Елгалар һәм диңгезләр,

Җир дә түгәрәк икән.

Күк йөзенең юк чите-

Космонавтлар белде.

Яңгыр, яшен, күк күкрәүләр-

Бар да могҗиза икән.

Машинистлар, тегүчеләр,

пешекчеләр, тимерчеләр,

урманчылар, шахтёрлар,

космонавт, актёрлар,

трактористлар, врачлар,

җырчылар, савымчылар-

барысы да кайчандыр

беренчегә кергәннәр.

Парта артына утырып

Әлифба өйрәнгәннәр.

Укучы:  Утыз тугыз хәреф белән   Булат

                 Таныштык без тиз генә.

                  Олы ярдәмче булдың син.

                  Рәхмәт инде, Әлифба!

Бергә:  Рәхмәт сиңа, Әлифба!

Беру азбуку в последний раз,

Несу азбука в просторный класс.

И дорогому азбуку

Я говорю: «Благодарю!»

Укучы:  Иң  якын Дустыбыз        Ангелина

                 Булдың син гел безнең.

                 Һәр хәреф, елмаеп,

                 Әйтте үз исемен.

Ты книга первая моя,

Теперь читать умею я,

На свете много книжек есть,

Все книжки я смогу прочесть!

Укучы: ( күкрәгендә Ә хәрефе)         Я.Булат

                 Әни дип телем ачылган,

                 Әни сөйгән, назлаган.

                 Кайсыгыз соң дәфтәренә

                 Ә хәрефен язмаган?

Укучы: (күкрәгендә Л хәрефе)

                 Өйрәндем мин күп хәрефләр,

                 Тырышып, тирләр түгеп.                     

                  Кабатлыйм  лимон диеп.

Укучы:  (күкрәгендә И хәрефе)

                  И хәрефе ипидә бар,                Ислам

                  Бар ул ил һәм иректә.

                  И хәрефе икелегә

                  Укымаска өйрәтә.

Укучы:  (күкрәгендә Ф хәрефе)     Самат

                  Ф хәрефе охшап тора

                  Җылы яктагы филгә.

                  Фәрит, Фәнис һәм Фәридә

                  Мәктәпкә бара көн дә.

Укучы:  (күкрәгендә Б хәрефе)                        Әнвәр     

                      Бөрлегәнем, җиләгем дип

                      Иркәли мине әни.

                      Мин бит әле бик кечкенә,

                      Мин бит әле бик нәни.

Укучы:  (күкрәгендә А хәрефе)         Зәринә

                   А хәрефе бөтен җирдә:

                   Алма, акбур агачта.

                   А хәрефен яратабыз,

                   Өйрәнәбез иң башта.

Бергә:      Һәммәбезнең үз урыны,

                  Барыбыз да кирәкле.

                  Безне Әлифба китабы

                  Дус булырга өйрәтте!

Укучы:   Хәреф безгә юлны ачты     Денис

                 Әкиятләр иленә.

                 Шигырьләр һәм хикәяләр

                 Өйрәндек без тиз генә.

Укучы:   Матур итеп сөйләргә,     Илнур

                 Аңлаешлы укырга,

                 Табышмаклар чишәргә

                 Өйрәттең син , Әлифба!

Укучы:   Кызларны ул зур ярдәмче,   Алия

                 Булышчы булсын , диде .

                 Эшләгән  барлык эшләре

                 Елмаеп торсын, диде.

Укучы:   Ә малайларга  Әлифба    Госман

                 Өйрәтте җитез булырга.

                 Батыр, кыю кешеләрдән

                 Үрнәк алып торырга.

Укучы:   Өйрәтте чиста булырга,

                 Пөхтәлекне сакларга.

                 Усал, яманнардан безгә

                 Кечеләрне якларга.

Укучы:   Өйрәтте әлифба безне

                 Табигатьне сөяргә.

                  Кечкенә дусларыбызга

                  Бул син дустым, дияргә.

Укучы:  Курыкмаска салкыныннан,    Зәринә

                 Яңгырыннан, карыннан.

                 Дус  булсагыз, яратсагыз,

                 Файда тияр барыннан.

Әлифба:  Күреп торам, бик күп нәрсә

                  Сезнең  хәтердә калган.

Мне теперь не до игрушек,

Я учусь по азбуку!

Соберу свои игрушки

И  подарю.

Укучы:    Әлифба тормышта-

                  Беренче баскычым.

                  Син белем дөньясын

                  Ачучы ачкычым.

                  Әлифба, синдә бит

                  Чыныкты канатлар.

                  Чакыра әкиятләр,

                  Канатлы ак атлар.

                  Өйрәттең син безгә

                  Ватанны сөяргә.

                  Рөхсәт ит, зур рәхмәт,

                  Мең рәхмәт дияргә.

Бергә:      Сиңа зур рәхмәтебезне

                  Җиткерәбез һәммәбез.

                  Олы ярдәмең өчен

                  Башыбызны иябез.

Мы знаем буквы, знаем слоги.

Умеем говорить, считать.

И постепенно, понемногу

Мы научились все читать

              Надо 11 лет учиться,

              Не лениться, а трудиться.

              И от школьного порога

               В жизнь откроется дорога.

12.Мне учиться очень нравится.

Отвечать я не боюсь.

Я могу с задачей справиться,

Потому что не ленюсь.

           13.Как хорошо уметь читать.

              Не надо к маме приставать,

              Не надо к бабушке идти:

             Прочти, пожалуйста, прочти!

             Не надо умолять сестрицу:

             Ну прочитай ещё страницу!

            Не надо звать, не надо ждать,

            А можно взять и прочитать.

Әлифба:  Нәни дусларым, рәхмәт сезгә дә

                  Әлифбаны нык үзләштергәнгә.

                  Белем сараен ачып керергә

                  Сезнең кулларда хәзер бар ачкыч.

                  Һәрбер укучы бик күп укысын!

                  Китап иң якын дустыгыз булсын!

                  Нәни дусларым, шуны белегез:

                  Фәкать Әлифба – белемгә нигез.

                  Зур доктормы ул, укытучымы,

                  Яки төзелештә бер инженермы,

                  Очучымы ул, яисә гади эшчеме,

                  Үтәргә эшнең кечесен, зурын –

                  Әлифбадан ул башлаган юлын.

“ Т у г а н  т е л”    көн яңгырый.

Әлифба:  Нинди көй яңгырый, әйтегез, кем белә?

“Туган тел”    к е р ә:

Исәнмесез, минем якын,          Көттем мин бергәләп

Сөекле дусларым!                     Укыр көн җиткәнен.

Тырышып укучы                       Мин әле өрь- яңа,                    

Кызларым, улларым!                Бер тапсыз битләрем.

Әлифба бәйрәмен                      Килдем мин никадәр

Мин котлыйм ихластан,           Җыр, шигырь, хикәя,

Афәрин, дусларым!                   Мәкальләр күтәреп.

Уңгансыз һәрьяктан.                 Май ае беткәнче

                                                     Укырга җитәрлек.

                    Тап кына җавабын – табышмак ничаклы!

                    Тик менә үтенеч: таплама китапны!

Әлифба:  Яратып укыгыз

                  Туган тел  китабын.

                  Анда күп әкиятләр,

                  Рәсемнәр бар тагын.

                  Ул сезне өйрәтер

                  Ватанны сөяргә.

                  Табигать  ананың

                  Кадерен  белергә.

Менә, дуслар, минем сездән китәр сәгатем җитте.

                   Уңышлар теләп калам мин,

                   Зур үсегез һәммәгез.

                   “5” ле белән дус булыгыз,

                   “2” ле эләктермәгез!

Укытучы: Укучыларым, кунакларыбыз алдында срңгы сүзебезне әйтик.

                     Бәйрәмебез ахырына  якынлашып  килә  бит .

Укучылар:   Сезнең алда без

                        Вәгъдә бирәбез

                        Ялкауланмаска!

                        “2”ле алмаска

                        Тырыш булырга,

                        “5” кә укырга!

“Әлифба” җыры яңгырый. 

Ведущий:
Молодцы ребята, поете вы хорошо. Но чтобы хорошо учиться нужно быть очень внимательными на уроках. Сейчас я вас проверю. Мы сыграем с вами в игру «Это я»! Ребята, я сейчас буду задавать вопросы, а вы дружно, хлопая в ладоши, отвечайте: «Это я, это я, это все мои друзья!» или, топая ногами, говорите: «Нет не я, нет не я, и не все мои друзья!» Итак, начинаем    

Игра «Это я»!

Кто ватагою веселой каждый день шагает в школу?
- Это я...
Кто из вас приходит в класс с опозданием на час?
- Нет, не я...
Кто домашний свой урок выполняет точно в срок?!
- Это я...
Кто из вас хранит в порядке книжки ручки и тетрадки?
- Это я...
Кто из вас, скажите вслух, на уроке ловит мух?
- Нет не я...
Кто из вас, скажите хором, занят в классе разговором?!
- Нет, не я...
Кто из вас, узнать хочу, забияка и драчун?
- Нет не я...
Кто из вас такой ловкач лучше всех играет в мяч?
- Это я...
Кто из вас не ходит хмурый, любит спорт и физкультуру?
- Это я...
Это кто играл в футбол и забил в окошко гол?
- Нет не я...
Кто из вас своим трудом украшает класс и дом?!
- Это я...
Есть ребята между вами те, кто помогает маме?!
- Это я...
Кто из вас из малышей ходит грязный до ушей?
- Нет, не я...
Кто из вас сюда принес песни, шутки, смех до слез?!
- Это я...

Ведущий: 
А сейчас...дети,
Вам загадки я задам.
Вы друг другу помогайте,
Хором громко отвечайте!  Загадки

Стоит веселый, светлый дом,
Ребят проворных много в нем,
Там пишут и считают,
Рисуют и читают.
(Школа)

Кулик невелик
Целой сотне велит:
То сядь да учись,
То встань, разойдись.
(Школьный звонок)

До чего же скучно, братцы,
На чужой спине кататься!
Дал бы кто мне пару ног,
Чтобы сам я бегать мог.
Я б такой исполнил танец!
Да нельзя, я школьный ...
(Ранец)

Новый дом несу в руке.
Дверцы дома на замке,
Обитают в доме том
Книжки, ручки и альбом.
(Портфель)

Есть добрая вещица у меня.
Нельзя мне без нее
Прожить и дня.
Помогает мне во всем,
Но живет моим умом.
Я решу – она решит,
Я спешу – она спешит...
Занимательная штучка
Как зовется она?
(Ручка)

Пишет он, когда диктуют
Он и чертит, и рисует.
А сегодня вечерком
Он раскрасил мне альбом.
(Карандаш)

Разноцветные сестрицы
Заскучали без водицы,
Дядя, длинный и худой,
Носит воду бородой.
И сестрицы вместе с ним
Нарисуют дом и дым...
(Краски и кисточка)

В черном поле заяц белый
Прыгал, бегал, петли делал.
След за ним был тоже бел.
Кто же этот заяц?
(Мел)

Я люблю прямоту,
Я сама прямая.
Сделать ровную черту
Всем я помогаю.
Что-нибудь без меня
Начертить сумей-ка
Угадайте-ка, друзья,
Кто же я?
(Линейка)

То я в клетку, то в линейку,
Написать по ней сумей-ка,
Можешь и нарисовать.
Называюсь я ...
(Тетрадь)

Черные, кривые,
От рождения немые,
А как только станут в ряд -
Сразу все заговорят.
(Буквы)

Знаки, черточки и точки –
Если их составить в строчки,
На страницы поместить –
Начинают говорить.
Небольшой для текстов дом,
А как много мыслей в нем.
(Книга)

Буквы-значки, как бойцы на парад,
В строгом порядке построены в ряд,
Каждый в условленном месте стоит,
И называются все –
Дети (хором): Алфавит!

  Ведущий     Давайте проверим, как вы знаете русский алфавит. Я буду читать стихотворение «Тридцать три богатыря», а вы мне помогайте

Из-за леса, из-за гор
Мимо нас во весь опор
С громким цоканьем копыт
Скачет русский алфавит.

Командиры во главе –
Это буквы... А, Б, В;
На конях (найдите, где)
Вслед за ними – Г, Д, Е,
А в тележке Ё, и точки
Дребезжат на каждой кочке:
За тележкой – Ж и З
На рассерженной козе.
Вскачь несется буква И –
Ишь, какая, посмотри!
А за ней – Й (краткое)
(сверху что-то шаткое).
Копья, латы, к шлему шлем –
Это едут К, Л, М,
А за ними мчится Н
С перекладинкой меж стен.
Разогнав коней в карьер,
Пролетают О, П, Р;
Вслед со свистом – С, Т, У,
Так, что топот на версту;
Чуть потише – Ф, Х, Ц,
Ц с крючочком на конце;
И чуть слышно – три плаща,
Шелестящих Ч, Ш, Щ.
За плащами – Ъ (твердый знак),
Развернув на мачте флаг;
После знака – буквы Ы:
«Полюбуйтесь, вот и мы!»
А поодаль – Ь (мягкий знак)
Тоже едет кое-как;
Напоследок – Э, Ю, Я,
Троечка послед-ня-я.

Из-за леса, из-за гор
Мимо нас во весь опор
С громким цоканьем копыт
Скачет русский алфавит,
Буквы все от А до Я –
Тридцать три богатыря.

  Ведущий: 
Я надеюсь с книжками вы будете обращаться бережно и аккуратно и мы не услышим от них таких жалоб:

Я – книга, я товарищ твой!
Будь, школьник, бережным со мной...
Мой чистый вид всегда приятен –
Оберегай меня от пятен!
Привычку скверную оставь:
Листая, пальцы не слюнявь!
Мой переплет не выгибай!
Мне корешок не поломай!
Опять загнул мои листы?
А про закладку помнишь ты?
Не забывай меня в саду –
Вдруг дождь нагрянет на беду.
Меня в бумагу оберни!
Где взял меня – туда верни!
Запомни – я твой лучший друг,
Но только не для грязных рук.

Ведущий: 
Что же мы ответим книге?

Ученик:
Заболела эта книжка.
Изорвал ее братишка.
Если книжка заболела,
Не пойду я к докторам –
Сам прошью её, подклею.
Книгу вылечу я сам.
Снова станет книга «новой»
И красивой и здоровой.

Ведущий
Какие вы молодцы! Все умеете! Я приглашаю Вас приходить к нам в библиотеку читать интересные книги. Библиотека – это чудесный книжный город,

Ребята! Находясь в этом городе, вы становитесь умнее, сильнее, добрее. Но для того, чтобы попасть в книжный город, нужно дать клятву читателей.
/Читает клятву:/
Брать книги только чистыми руками.
- Клянемся!
Обернуть книгу, вложить в нее закладку.
- Клянемся!
Не перегибать книгу при чтении.
- Клянемся!
Вовремя возвращать книгу в библиотеку.
- Клянемся!

Сегодня вас пригласили в чудесный мир книг. Вы дали клятву читателя. Будьте же достойными жителями в этом городе. Не обижайте книги и не задерживайте их слишком долго у себя. Им будет скучно без своих друзей на книжной полке.
Ну, а когда взгрустнется вдруг,
Не огорчайся слишком:
Как самый лучший, верный друг,
Развеет скуку…
Книжка!                     

   Песня «АЗБУКА»
(слова З.Петровой, муз. А.Островского)

Если хочешь много знать,
Многого добиться,
Обязательно читать
Должен научиться.

Припев:
Азбука, азбука
Каждому нужна.
Нам поможет книжки
Прочитать она!

Надо буквы нам писать
Аккуратно в строчку,
Надо их запоминать
Без ошибки, точно.
Припев.

Книжки могут рассказать
Обо всем на свете.
Очень любят их читать
Взрослые и дети.

1.Хороша сегодня школа,

Зал горит огнём.

Мы на праздник наш веселый

Всех друзей зовём

Над страною зимним утром

Занялась заря.

В школах праздник – славный праздник,

Праздник Алифба.

Алфавит запомнить надо

Раз и навсегда.

Если даже станет скучно

Не жалей труда 

.Беру азбуку в последний раз,

Несу азбука в просторный класс.

И дорогому азбуку

Я говорю: «Благодарю!»

Ты книга первая моя,

Теперь читать умею я,

На свете много книжек есть,

Все книжки я смогу прочесть!

.Мне теперь не до игрушек,

Я учусь по азбуку!

Соберу свои игрушки

И  подарю.

Мы знаем буквы, знаем слоги.

Умеем говорить, считать.

И постепенно, понемногу

Мы научились все читать

10.Надо 10 лет учиться,

              Не лениться, а трудиться.

              И от школьного порога

               В жизнь откроется дорога.

11.У нас никто не ленится,

У нас в почёте труд.

Ведь красненькую звёздочку

Лентяю не дадут!

12.Мне учиться очень нравится.

Отвечать я не боюсь.

Я могу с задачей справиться,

Потому что не ленюсь.

           13.Как хорошо уметь читать.

              Не надо к маме приставать,

              Не надо к бабушке идти:

             Прочти, пожалуйста, прочти!

             Не надо умолять сестрицу:

             Ну прочитай ещё страницу!

            Не надо звать, не надо ждать,

            А можно взять и прочитать.

14.Праздник начинается, гости улыбаются,

А дети постараются сегодня показать,

Всё, чему учились, всё к чему стремились,

Потому что в мире надо много знать.

Ведущий
Первоклассников сегодня
Мы на праздник соберем,
Непременно приходите
Попрощаться с букварем.

Ведущий:
Молодцы ребята, поете вы хорошо. Но чтобы хорошо учиться нужно быть очень внимательными на уроках. Сейчас я вас проверю. Мы сыграем с вами в игру «Это я»! Ребята, я сейчас буду задавать вопросы, а вы дружно, хлопая в ладоши, отвечайте: «Это я, это я, это все мои друзья!» или, топая ногами, говорите: «Нет не я, нет не я, и не все мои друзья!» Итак, начинаем    

Ведущий:
Молодцы! С этим заданием вы справились. Раз вы такие дружные и веселые, то каждому из вас мы сегодня вручаем памятную медаль «День букваря». /Вручение медалей/

Ведущий: 
А сейчас...
Дети, сядьте по местам,
Вам загадки я задам.
Вы друг другу помогайте,
Хором громко отвечайте!  Загадки

В середине декабря
В школе – Праздник букваря.
Мы прочли букварь до корки,
Нам по чтению – Пятерки!
Позади нелегкий труд
Слогового чтения
Нам сегодня выдают
У-до-сто-ве-ре-ни-я!
В том, что мы букварь
Прочли,
Полный курс наук
Прошли.
И теперь без передышки
Мы прочтем любые книжки!

В самом деле?
Нет вопросов!
Михалков, Маршак и Носов,
Заходер, Барто, Чуковский,
Хармс, Бианки и Житков,
Паустовский, Маяковский,
Горький, Пришвин и Сладков,
Лев Кассиль и Лев Толстой,
Пушкин, Лермонтов...
Постой,
Перечислить всех нельзя –
ВСЕ ТЕПЕРЬ НАШИ ДРУЗЬЯ!

Ученица:
Как хорошо уметь читать!
Не надо к маме приставать,
Не надо бабушке трясти:
«Прочти, пожалуйста! Прочти!»
Не надо умолять сестрицу:
«Ну, почитай еще страницу!»
Не надо звать, не надо ждать,
А можно взять и почитать!

Библиотекарь: 
Какие вы молодцы! Все умеете! Я приглашаю Вас приходить к нам в районную библиотеку читать интересные книги. Библиотека – это чудесный книжный город, а я хозяйка этого города и зовут меня ...
Ребята! Находясь в этом городе, вы становитесь умнее, сильнее, добрее. Но для того, чтобы попасть в книжный город, нужно дать клятву читателей. Для принятия клятвы прошу всех встать!
/Читает клятву:/
Брать книги только чистыми руками.
- Клянемся!
Обернуть книгу, вложить в нее закладку.
- Клянемся!
Не перегибать книгу при чтении.
- Клянемся!
Вовремя возвращать книгу в библиотеку.
- Клянемся!

Сегодня вас пригласили в чудесный мир книг. Вы дали клятву читателя. Будьте же достойными жителями в этом городе. Не обижайте книги и не задерживайте их слишком долго у себя. Им будет скучно без своих друзей на книжной полке.
Ну, а когда взгрустнется вдруг,
Не огорчайся слишком:
Как самый лучший, верный друг,
Развеет скуку…
Книжка!