Тукай шигырьләре
презентация по теме

Габдулла Тукай шигырьләре
Кызыклы Шәкерт
             Әйдәле, Акбай! өйрән син, арт аягың берлә тор;Аума, аума! туп-туры тор, төз утыр, яхшы утыр!— Ник газаплыйсың болай син, мин әле бик кечкенә; Мин туганга тик ике айлап булыр йә өч кенә.Юк, кирәкми, мин өйрәнмим, минем уйныйсым килә;Шул болыннарда ятасым, шунда ауныйсым килә.— Ах, җүләр маэмай! тырыш яшьләй, зурайгач җайсыз ул: Картаеп каткач буыннар — эш белү уңгайсыз ул!
 Бала:Әйт әле, Күбәләк, Сөйләшик бергәләп: Бу кадәр күп очып Армыйсың син ничек? Ничек соң тормышың? Ничек көн күрмешең? Сөйләп бирче тезеп, Табаламсың ризык? Күбәләк:Мин торам кырларда, Болында, урманда; Уйныймын, очамын Якты көн булганда. Иркәли һәм сөя Кояшның яктысы; Аш буладыр миңа Чәчәкләр хуш исе. Тик гомрем бик кыска: Бары бер көн генә,— Бул яхшы, рәнҗетмә Һәм тимә син миңа!
БАЛА БЕЛӘН КҮБӘЛӘК
Әлли-бәлли итәр бу,  Мәдрәсәгә китәр бу;  Тыршып сабак укыгач,  Галим булып җитәр бу.Йокла, угълым, йом күзен,  Йом, йом күзең, йолдызым;  Кичтән йокың кала да,  Егълап үтә көндезең.Әлли-бәлли көйләрем,  Хикәятләр сөйләрем;  Сина теләк теләрем,  Бәхетле бул, диярем.Гыйззәтем син, кадрем син,  Минем йөрәк бәгърем син;  Куанычым, шатлыгым  Тик син минем, синсең, син!
Бишек җыры
Безнең гаилә
Әткәй, әнкәй, мин, апай, әби, бабай һәм бер песи –Безнең өйдә без җидәү: безнең песи — җиденчесе.Бергә ашый, чәй эчә, безнеңлә бергә йоклый ул, Хезмәте дә бар: өйне тычкан явыздан саклый ул.
Гали белән Кәҗә
Безнең Гали бигрәк тату Кәҗә белән, Менә Кәҗә карап тора тәрәзәдән.Гали аны чирәм белән кунак итә, Кәҗә рәхмәт укый — сакалын селкетә.
Кошчык
            Кичә мин читлек ачтым, андагы кошчыкны коткардым,Күңелсез тоткынымны киң яшел урманга кайтардым. Аңар бирдем азатлык мин, үземдә шул вакыт күрдем: Тынычлап калды никтер һәм тәмам иркенләде күңлем.Күзем берлән озаттым: кошчыгым урман таба очты, Югалды күк йөзендә тиз вакытта, бер дә юк төсле. Очып киткәндә ул шундый матурлап сайрады моңлы: Миңа, санки, азат иткән өчен изге дога кылды.
Күрәмсез, дустларым, көз килде тышта;Озак тормас, килер ак тунлы кыш та. Китә башлады бездән инде кошлар; Алар бездән ерак җирләрдә кышлар.Мисале зәгъфыран саргайды урман,Игенчеләр игеннәрне дә урган. Такыр калды татар башы кеби кыр; Азык эзли — оча тургай да пыр-пыр.Чыгып баш калкыта сахрада уҗым,Яшел хәтфә шикелле итә җем-җем.
Көз