Внеклассное мероприятие
методическая разработка (7 класс) на тему

Ағашорын ЖОББМ

Көрініс

Сахнада Дымбілмес отыр. Айнала жол белгілерімен толып жатыр.

Дымбілмес: Ойбай, қайдамын мен?! (жан-жаққа қарайды). Бір үлкен джиптің алдында жолды өтіп едім ғой. Мында қалай түстім?! Неше уақыт мында жатырмын екен?

Бірінші шие қыз: Не шулап жатсың?

Дымбілмес: Сенің жұмысың қанша? Өз жолымен жүре бер!

Бірінші шие қыз: Қандай әдепсіз бала?! Осындай түріңмен қаламыздан шыға алмайсың, мәңгі мында  қаласың!

Дымбілмес: Ол не деген қала? Қайдамын мен?

Бірінші шие қыз: Дұрыс сөйлесең, сонда ғана айтамын.

Дымбілмес: Жарайды.

Бірінші шие қыз: Сен «Гүлдер қаласындасың». Бізге жол ережесін  бұзған балалар ғана түседі.

Дымбілмес: Осы елден қалай шығуға болады?

Бірінші шие қыз: Ол үшін сен жол ережелерін жақсы білуің керексің. Сондықтан саған осындай оқу құралын көмекке беремін. Біліміңді қала әкімі Білгіш тексереді. Оқуда сәттілік тілеймін! Сау бол!

Дымбілмес кітапты оқып келе жатқанда, Қарындашты кездеседі.

Дымбілмес: Жол белгілерінің түрлері: нұсқау белгілері, ақпарат белгілері,

                    Ештеңе түснбеймін! Не үшін олар керек?!

Қарындаш: Бұл не айтып жатыр?! Жол белгілері қаламыздың сәні, сәулеті ғой!!! Жол белгілерін барлық балалар білуге тиіс. Олар қауіпсіз жол жүрудің ең негізі ғой! Мысалы: осы белгіге қарашы. (белгіге нұсқайды) Бұл белгі жүргін жолын білдіреді. Яғни осы жерде жол өтуге болады.  Сонымен, досым, жол белгілерін міндетті түрде жатта! Мен асығамын. Жарайды, саубол!

Қарындаш жүгіріп кетеді.

Дымбілмес көңілсіз күйімен: Жатта, жатта... өзім де білемін жаттау керектігін. Уф, шаршадым, оқығым келмейді.

Дымбілместің алдына Қапқараш атып шығып, рэпер сияқты сөйлейді.

Қапқараш: Шаршадың ба досым?

                   Қиын ба оқым?

                   Таста сен кітапты,

                   Қайтесің оны?!

Дымбілмес: Жоқ, ол дұрыс болмас шығар... Ал, сіз өзі кім боласыз?

Қапқараш: Мур-р! Мен Қапқараш!

                   Маған осы ережелер түк тұрмайды,

                   Менің миым оны қабылдамайды,

                   Мен жолды өткенде жол апаты болады,

                   Машиналар бір-біріне үйіліп жатады.

                   Қызық емес пе, досым?!

                   Бәріне кінәлі өзім.

Дымбілмес: Жоқ, бұл жақсылыққа жатпайды! Солай істеуге бола ма? Сіз қатыгезсіз, зұлымсыз.

Қапқараш: Не?! Мур-р, албасты бала! Мен саған осы қаланың қақпағын ашуға көмек көрсетем деп едім, енді қалғанын өзің ойластыр!!!

Дымбілмес ары қарай жүріп,  жолында екінші шие қыз кез болады.

Дымбілмес: А, тағы да сенсің бе!

Екінші шие қыз: Жоқ, сен менің сіңлімді көрдің. Сен ше? Қандай жол ережесін бұздың? Осы біздің елімізге жақсы бір бала түспейді екен! Ылғи бұзақылар да, тентектер! Қалай сендерден шаршадым!!! (менменсініп қарайды)

Дымбілмес: Жоқ мен ондай емеспін! Сен олай ойлама. Осы қалаға амалсыздан түстім.

Екінші шие қыз: Сендер барлықтарын солай айтасыңдар, бірақ та бұл тек қана сендердің өз білмегендіктерінен ғой!

Дымбілмес: Мен түзелемін, мен жол ережелерін енді жақсы білемін.

Екінші шие қыз: Жарайды, көреміз. Кездескенше.

Хан тағында Білгіш отыр. Қолында жезл.

Білгіш: Бұзақы бала қайда екен? Неге кешігіп жүр? Қапқараш сенің жұмысың ба?

Қапқараш: Неге мен?! Мен кінәлі емес,

                   Уақыт болар, келер Дымбілмес.

Дымбілмес кіреді.

Дымбілмес: Қараңдаршы! Білгіш сенсің бе? Сәндетіп өзінше отырғанын қарашы!

Қапқараш: Эй, жолдас, мында қара

                   Ақырғы жаңалық менде ғана

                   Еліміздің ханы демалыста

                   Білгіш бүгін оның орнында. О, ханым, құлағым сізде.

Білгіш орнынан тұрып әндетіп айтады:

сосын бірге өлеңді айтады.